Vandaag heeft De hoeve en het hart de Professor Van Winterprijs gekregen: de tweejaarlijkse prijs voor de beste Nederlandstalige publicatie op het gebied van de lokale en regionale geschiedenis in Nederland.
Dat is een enorme eer. De juryleden waren prof. dr. Hanno Brand, dr. Sophie Elpers, prof. dr. Renger de Bruin, prof. dr. Elise van Nederveen Meerkerk en dr. Joost Rosendaal, en de prijs bestond uit het mooie bedrag van 3500 euro. Er konden maar relatief weinig mensen bij zijn, de coronamaatregelen maakten het voor sommigen zelfs onmogelijk.
Maar het was prachtig dat niet alleen prof. Maarten Prak, maar ook de bijna 94-jarige prof. Marietje van Winter, de dochter van de oude Van Winter naar wie de prijs genoemd is, naar Herwijnen waren afgereisd om daar in de kerk een indrukwekkende speech te geven. Het was een voorrecht om hen daar opnieuw te ontmoeten.
Een klein stukje uit mijn dankwoord:
‘Toen ik voor het eerst met de naam van wijlen professor Pieter Jan van Winter geconfronteerd werd, was hij al lang overleden. Maar ik weet dat ik dacht: wat jammer dat ik die man nooit gekend heb, want zijn manier om met geschiedenis bezig te zijn spreekt me enorm aan. Ontvankelijk zijn, goed luisteren naar de bronnen en niet allereerst je eigen vragen aan het verleden opleggen, kijken wat die bronnen je te zeggen hebben, en daar dan iets van maken dat anders uitpakt dan je van tevoren kunt voorspellen – dat leek me iets prachtigs om mee te maken. Ik wist toen nog niet dat ik die ervaring later écht zou hebben, toen ik werkte aan het onderzoek voor De hoeve en het hart, een onderzoek dat begon met een stamboompje voor de familie, dat daarna heel lang stillag en vervolgens allerlei kanten uitging, maar dat uiteindelijk toch het boek heeft opgeleverd dat nu de Professor Van Winterprijs krijgt. Hoe bijzonder kan het gaan.’
4 november 2021
