Mijn boek over Catharina van Gelre heeft anderhalf jaar stil gelegen. Pas aan het begin van dit jaar ben ik voorzichtig weer begonnen.
Dat betekent: me helemaal opnieuw inlezen, want na zo veel tijd is alles wat ik al gelezen hád, behoorlijk ver weggezakt. Opnieuw het archief in, opnieuw mijn eigen aantekeningen doornemen, opnieuw een poging doen om de eerste paragrafen op papier te krijgen.
Hoe dat komt? Er is de afgelopen tijd veel veranderd in mijn leven. Ik ben verhuisd, heb mijn vader verloren, ben een eigen bedrijfje begonnen en ben nu bezig te ontdekken hoe ik mijn werk als freelance schrijver en journalist het beste kan combineren met mantelzorg. Vandaar die anderhalf jaar vertraging.
Maar het goede nieuws is: ik vind Catharina van Gelre nog altijd heel boeiend. Dat is lang niet vanzelfsprekend, want veel ideeën en thema’s verliezen snel hun glans als je ze een tijdje laat liggen. Dit idee niet. Het wordt alleen maar interessanter, want de geschiedenis van Gelre zit in de lift.
Je kunt bijvoorbeeld terecht in de Arnhemse Eusebiuskerk voor een mooie nieuwe tentoonstelling over Karel van Gelre, Catharina’s vader. Of je kunt het tweede deel uit de nieuwe boekenserie Het verhaal van Gelderland gaan lezen, over Catharina’s tijd. Ik schreef er hier en hier over. En er zit nog meer in de pen. Zo begreep ik dat er hard gewerkt wordt aan een biografie van Karel van Gelre – ik kan bijna niet wachten om die te lezen.
