Eindelijk is het zo ver: Het IJzeren Veulen is verschenen. De eerste exemplaren zijn net van de drukker gekomen en liggen als alles goed gaat straks in de boekhandels. En dus breekt er nu een spannende tijd aan. Wie gaat het boek kopen en lezen? Wie gaat er aandacht aan besteden in krant of podcast of blog? Hier kun je in elk geval alvast een fragment lezen.
Het IJzeren Veulen is mijn eerste roman. Een verhaal over een zeventiende-eeuwse moordzaak, die zich afspeelt in de regio waarnaar ik ook voor De hoeve en het hart onderzoek gedaan heb. De bewuste moord werd op 27 juni 1676 gepleegd bij het IJzeren Veulen, de plek op de grens van Hellouw en Herwijnen waar nog altijd een watermolen staat. Vlak aan de A15.
Er is een enorm dik dossier bewaard gebleven van de rechtszaak tegen de man die destijds van de moord verdacht werd. Hij is evenwel nooit veroordeeld, en de afloop van het verhaal is in werkelijkheid dus altijd onduidelijk gebleven. Vandaar dat ik dacht: dit verhaal leent zich voor een roman. In een roman kun je als schrijver verder gaan dan de geschiedenis meldt en wél een duidelijke afloop bedenken.
Wie dit boek openslaat, stapt in de kleurrijke wereld van een zeventiende-eeuws dorp aan de rivier
Maar die afloop kan ik hier uiteraard niet verklappen. Ik beperk me dus tot de flaptekst van Het IJzeren Veulen:
Op een zonnige zomerdag in 1676, midden in de hooitijd, wordt er een lijk met een ingeslagen schedel ontdekt in de polder. Geen mens heeft iets gezien, maar iedereen in het dorp speculeert er meteen lustig op los wie de dader zou kunnen zijn. De verhalen zingen steeds luider rond, over onverzoenlijke vetes, ongeneeslijke verslavingen en duistere familiegeheimen. Middelpunt van de gebeurtenissen is Gijsbertje de Jongh, waardin in de herberg De Fortuyn, die langzaam maar zeker de waarheid achter de moord ontdekt. Maar wil ze die waarheid wel aan het licht laten komen?
Het IJzeren Veulen is een klassiek detectiveverhaal met een historische kern. De moord is echt gepleegd in 1676, en voor de sfeer en de personages is rijkelijk geput uit de overgeleverde processtukken, samen meer dan vijfhonderd pagina’s vol levendige details. Wie dit boek openslaat, stapt de kleurrijke wereld van een zeventiende-eeuws dorp aan de rivier binnen, waar de gebruiken anders en soms vreemd zijn, maar waar de mensen even sluw en berekenend, even beminnelijk en kwetsbaar zijn als de mensen van vandaag.
Hier kun je lezen hoe ik aan deze roman begonnen ben, en hier hoe de omslag tot stand is gekomen.
15 mei 2024
