Op het protestantse erf voltrok zich in de loop van de 20e eeuw geruisloos een grote verschuiving: lezers keerden zich steeds meer af van de zogenaamde stichtelijke lectuur en lazen steeds gretiger verhalen en romans. Iets van die verschuiving heb ik zelf nog meegemaakt, als lezer, maar ook als boekenredacteur bij het Reformatorisch Dagblad.
Over dat onderwerp ging deze week de mr. H. Boslezing over protestantse boekgeschiedenis, die ik op uitnodiging van het HDC Centre for Religious History aan de Vrije Universiteit mocht houden. Als titel koos ik voor Altijd een happy end: protestantse bestsellers als spiegel van een veranderende geloofsbeleving. Een samenvatting van de lezing is hier te vinden; de volledige tekst is voor 5 euro in brochurevorm te bestellen via hdc@vu.nl.
Het was een geweldige bijeenkomst: veel oudere lezers haalden na afloop herinneringen op aan de boeken van vroeger, docenten deelden hun ervaringen. En voor mij was het alsof ik met deze lezing meer dan twintig jaar ervaring op de boekenredactie van het Reformatorisch Dagblad kon samenvatten.
Mijn schets van de ontwikkelingen stopt trouwens rond het jaar 2000. Daarna verandert de hele leescultuur uiteraard nóg veel ingrijpender door de opkomst van internet en allerlei digitale vormen van lezen.
Daar mag mijn opvolger mee aan de slag.
