De afgelopen week heb ik hard m’n best gedaan om wat extra achtergrondinformatie over Het IJzeren Veulen te plaatsen.
Je kunt hier gratis een hoofdstuk uit het boek lezen, en dat niet alleen, je kunt het ook vergelijken met de bronnen waarop het is gebaseerd. Bij dit ene hoofdstuk gaat dat heel goed, omdat dit stukje sterk leunt op het verslag van de schepenen die bij het moordonderzoek geweest zijn.
Maar er zijn natuurlijk ook veel hoofdstukken in het boek die níét op archiefstukken teruggaan, omdat Het IJzeren Veulen nu eenmaal een roman is. Wat betekent dat ik ook heel veel zomaar heb verzonnen. Onder het kopje ‘Echt gebeurd en toch verzonnen, hoe werkt dat?’ vertel ik meer over de wisselwerking tussen feiten en fictie in het boek.
Omdat ik het afgelopen jaar, tijdens het werken aan de tekst, vaak vragen kreeg over mijn aanpak en mijn bedoelingen met Het IJzeren Veulen, heb ik ook een stukje gemaakt met ‘Tien veelgestelde vragen’.
Daarin kun je alles lezen over kwesties als ‘Hoeveel werk heb je aan het schrijven van een roman’, ‘Wat betekent de titel’ en ‘Waarom kies je toch steeds voor dat verre verleden?’
Ook buiten deze website is er inmiddels aandacht voor Het IJzeren Veulen. Ik kreeg van alle kanten foto’s toegestuurd met stapeltjes die klaarliggen in de diverse boekhandels. Rudy Ligtenberg maakte een mooi interview voor het Reformatorisch Dagblad, onder de prikkelende kop ‘Cold case uit de zeventiende eeuw opgelost’. Of, zoals het in de webversie heet: ‘Enny de Bruijn lost in historische roman cold case uit de 17e eeuw op.’ Dat verhaal kun je hier lezen. En verder druppelen de eerste recensies binnen. Lees hier de recensie in Trouw door Elizabeth Kooman, of luister hier naar de bespreking door Lidewijde Paris in de zaterdagse boekenrubriek van Nieuwsweekend op NPO Radio 1.
27 mei 2024, aangepast 1 juni 2024
